'Gesprekken met Jan en alleman', deel 53 (slot)

Hieronder deel 53 van 'Gesprekken met Jan en alleman'. Dit is het slot van hoofdstuk 17, en van dit verhaal. Veel leesplezier! Lees ook deel 1 t/m 52 (als je dat nog niet gedaan hebt), en laat me weten wat je ervan vindt!

Een blondine, eveneens in de dertig, kwam bij Ivo staan. “Sorry dat ik u stoor,” zei ze, “maar bent u Ivo Penner?”

Ivo zuchtte, en zei: “Ja, dat ben ik.”

“Ik heet Mindy Knoepers. We hebben elkaar een tijdje terug over de telefoon gesproken. U had een advertentie gezet in de krant, en daar had ik op gereageerd.”

“Ach ja,” zei Ivo. “Jij was de eerste beller.”

“Dat zou kunnen,” zei Mindy. “Hoe gaat het met uw boek? Is het al af?”

Ivo schudde zijn hoofd. “Ik moet nog beginnen, Mindy.”

Mindy fronste haar voorhoofd, en zei: “Nog beginnen? Maar in de advertentie stond dat uw boek binnen een dag geschreven zou zijn.”

“Ja,” zei Ivo, “ware het niet dat ik de gesprekken op een gegeven moment niet meer aankon. Daarom heb ik het project maar afgeblazen.”

“Oh,” zei Mindy, en trok een beteuterd gezicht. “Dus ik kom niet in een boek?”

“Waarschijnlijk niet,” zei Ivo.

“Maar waarom kon u de gesprekken dan niet aan?” vroeg Mindy.

“De waanzin werd me teveel. Het probleem is alleen dat, sinds die dag, Jan en alleman gesprekken met mij aanknoopt.”

“U had nooit moeten stoppen met uw project,” zei Mindy. “Dat is vragen om problemen.”

“Blijkbaar,” zei Ivo.

“Ik kan u alleen maar dit adviseren: maak af waar u aan begonnen bent. Alleen op die manier zult u rust vinden, denk ik.”

“Denk je dat, Mindy?”

“Ja. Ik weet het bijna zeker.”

“Ik ben het met haar eens,” zei Roel, die had zitten meeluisteren.

“In dat geval...,” zei Ivo. Hij stond op, bracht de krant terug naar het krantenrek, verliet de bibliotheek, en liep naar huis toe. Daar ging hij achter zijn laptop zitten, zette hem aan, startte de tekstverwerker, en typte enkele zinnen. Hij wiste ze, liep met de laptop zijn balkon op, wierp hem over de rand van het balkon, en zag hoe hij beneden op de grond uiteen spatte. Dan maar geen boek, dacht hij bij zichzelf, en ging weer naar binnen.

(c) Copyright Tom Betoek 2013. All rights reserved.