'De Kleplijn' (roman), hoofdstuk 9b

Hieronder hoofdstuk 9b van de humoristische roman 'De Kleplijn'. Dit is het vervolg van hoofdstuk 9. Lees eerst hoofdstuk 1a t/m 9a, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

 

9b

Heleen keek weer naar Leo, en zei: 'Toch zou ik graag willen weten waarom je Samantha's boek niet wilt lezen...'

Leo fronste zijn voorhoofd, en zei: 'Luister, ma, dat zijn mijn zaken... Misschien moeten jullie maar niet meer naar de Kleplijn bellen. Jullie raken er teveel bij betrokken...'

Heleen trok haar wenkbrauwen omhoog, en zei: 'Dat valt toch wel mee...?'

'Nee, dat valt niet mee. Nu ook al dat gedoe met Estelle. Jullie praten over haar alsof ze je eigen dochter is. Dat lijkt me niet gezond...'

'Luister, Leo,' zei Heleen, 'we hebben je zelf gevraagd of je vaker bij ons wilde langskomen. Maar dat wilde je niet...'

'Dat weet ik,' zei Leo, en nam een slok van zijn koffie.

'We hebben toen ook afgesproken dat wij vaker naar de Kleplijn zouden bellen. Daar had je toen geen problemen mee. Waarom nu dan opeens wel?'

'Ik had er toen ook al problemen mee, maar minder. Maar nu ik hoor wat jullie allemaal uitspoken, lijkt het me beter dat jullie niet meer bellen...'

Heleen fronste haar voorhoofd, en zei: 'Daar kom je wel een beetje laat mee, Leo. Coby heeft ons al gevraagd of we willen uitkijken naar Estelle, en het aan haar willen doorgeven als we haar zien...'

'Maar dat is op haar privénummer,' mengde Dirk zich. 'Privé mogen we Coby toch wel bellen?' Hij keek Leo aan.

Leo dacht na. Hoe hiermee om te gaan? Hij wist het niet goed, en zei: 'Goed dan. Privé mogen jullie haar bellen. Maar alleen als jullie Estelle zien...'

'Uiteraard,' zei Heleen. 'Alleen als we Estelle zien...'

Leo nam een hap van zijn koek, kauwde, en vroeg: 'Hebben jullie een foto van haar?'

Heleen knikte. Ze haalde haar portemonnee uit haar handtas, nam er een fotootje uit, en overhandigde deze aan Leo. Er stond een blonde vrouw op, met rode blosjes op haar wangen, en helder kijkende, blauwe ogen. 'Is dit Estelle?' vroeg Leo. Hij kon het amper geloven. Ze oogde zo onschuldig.

Heleen knikte. 'Coby heeft ons die foto opgestuurd, een paar dagen geleden...'

Leo fronste zijn voorhoofd, en vroeg: 'Hoe komt ze aan jullie adres?'

'Dat hebben wij haar gegeven,' zei Heleen. 'Maar vanaf nu zullen we dat soort dingen niet meer doen, als jij dat liever niet hebt. Het is alleen zo dat we in de korte tijd dat we Coby en Estelle nu kennen erg gesteld op hen zijn geraakt. En ook op Samantha, en alle anderen van de Kleplijn...'

'Dat klopt,' zei Dirk. 'We praten weleens gekscherend over ze, maar diep van binnen hebben ze een plaatsje veroverd in ons hart...'

'Wat zou je willen?' zei Heleen. 'Het zijn nu eenmaal schatten van mensen...'

'Met het hart op de juiste plaats,' voegde Dirk toe.

'Maar als je liever hebt dat we ze niet meer bellen, dan respecteren wij dat,' zei Heleen.

'Behalve privé dan,' wierp Dirk tegen.

'Als jullie Estelle zien,' voegde Leo toe.

'Precies,' zei Heleen.

Leo voelde een zweem van medelijden opkomen, maar achtte het raadzaam om die te onderdrukken, want zijn ouders leken echt te zeer verweven te raken met zijn werk, en waar moest dat toe leiden? Hij keek op zijn horloge: vier minuten voor elf. Hij werkte de rest van zijn gevulde koek naar binnen, dronk zijn koffiekopje leeg, en zei: 'Goed, dan ga ik maar weer eens...'

'Is goed, zoon,' zei Heleen. 'Ga je weer naar de Boppo?'

Leo knikte, en stond op.

'Heb je trouwens nog last gehad van die mysterieuze beller?' vroeg Dirk op de valreep.

Leo schudde zijn hoofd.

'Dan was het waarschijnlijk iemand die verkeerd verbonden was,' mengde Heleen zich.

'Laten we het hopen,' schamperde Leo. Hij gaf zijn vader een hand, en liep met zijn moeder naar de voordeur. Daar deed hij zijn jas aan, gaf hij zijn moeder een kus op de linkerwang, en maakte hij zich uit de voeten. Hij vond het maar niets, de manier waarop het bezoek verlopen was. Maar daar viel nu weinig meer aan te veranderen. Misschien viel het, in een ander licht bekeken, allemaal wel mee. Daar zou hij later over oordelen.                   

 

 

Klik hier voor hoofdstuk 9c!

(c) Copyright Tom Betoek 2015-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.