'De praatjesmaker' (roman), deel 6

Hieronder deel 6 van de humoristische roman De praatjesmaker. Dit is het vervolg van hoofdstuk 1. Lees eerst deel 1 t/m 5, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

Een man in een grijs kostuum deed open, en zei: 'Goedemorgen.'

'Goedemorgen,' zei Tom. 'Tom Formosa, praatjesmaker.'

'Welkom,' zei de man. 'Ik verwachtte u al. Mijn naam is Victor Spuld, klusjesman bij Vervoort & Zonen B.V. U vraagt zich misschien af: een klusjesman in pak, wat heeft dat te betekenen? Welnu, ik kom graag hogerop. U moet daar verder niets achter zoeken. Mijn vorige werkgever, Lohman & Lohman B.V., deed dat wel, en heeft me ontslagen.'

'Wat voor bedrijf was dat?' vroeg Tom.

'Een advocatenkantoor dat zich specialiseerde in zedenzaken.'

'Ach zo.'

'We hadden daar een chimpansee, Donald Rumveld, en die kon precies voorspellen wie een rechtszaak zou gaan winnen. We lieten hem dan foto's zien van de advocaten van beide partijen, en Donald wees dan steevast de winnende partij aan. Ook al had hij geen kennis van de details van desbetreffende zaak.'

'Wonderlijk,' zei Tom.

'Een rechter uit Kentucky, Max Vinnieson, heeft hem helaas tijdens een bedrijfspicknick doodgeknuppeld met een bevroren komkommer, maar wát een leuke chimpansee was dat. Hij kon ook andere kunstjes, zoals op zijn vingers fluiten, haasje-over, en balletje-balletje. Jammer alleen dat hij zijn hok wel eens vernielde, want ik moest die dan weer repareren, waarbij ik dan erg ging zweten, want zo'n pak zit behoorlijk warm, zeker in de zomer.'

'Er bestaan toch ook zomerpakken?' vroeg Tom.

'Ja, maar als je druk bezig bent, zitten ook die pakken te warm. Maar ja, je moet wat overhebben voor je carrière...'

'Bij Lohman & Lohman konden ze dat echter niet waarderen?'

'Nee. Ze vonden het verdacht. Ze vonden het ook maar niets dat sommige mensen mij voor een advocaat aanzagen. Ik heb een keer tussen twee klusjes door een vrouw verdedigd die beschuldigd werd van naaktloperij, en haar op borgtocht vrijgekregen. Mijn baas was daar niet blij mee. Jammer dan. Ik weiger om in een overall te lopen. Een overall staat mij niet. Ze zouden zich beter eens druk maken over het feit dat er corrupte rechters rondlopen, zoals die Max Vinnieson, de moordenaar van Donald Rumveld. Hij beweert dat het zelfverdediging was, maar daar geloof ik niets van. Oké, Donald was wel eens agressief, maar alleen als hij er een goede reden voor had. Nee, die Vinnieson was gewoon jaloers op Donald. Hij zou beter zijn werk eens goed doen, want hij laat regelmatig zware criminelen lopen die zo schuldig zijn als sumoworstelaars aan slechte eetgewoonten...'

'Wat kwam die man hier trouwens doen?' vroeg Tom.

'Goeie vraag. Ik heb horen vertellen dat hij op doorreis was naar Thailand, maar een tussenstop heeft gemaakt in Amsterdam, net op het moment dat wij die bedrijfspicknick hadden in het Vondelpark. Joost mag weten hoe hij van het bestaan van Donald afwist. Wordt hij nog vrijgesproken ook...'

'Er is geen gerechtigheid,' besloot Tom dit onderwerp. Hij keek op zijn horloge, en zei: 'Anders nog iets?'

Victor schudde zijn hoofd, en zei: 'Nee, dat was het. Hartelijk dank voor dit gesprek.'

'Graag gedaan,' zei Tom.

'Wanneer komt u weer langs?'

'Dat weet ik nog niet,' zei Tom. Wederom gierde pijn door zijn voorhoofd, en hij wreef erover met zijn rechterhand.

Victor zag het, en vroeg: 'Gaat het wel goed met u?'

'Een stekende pijn in mijn voorhoofd,' zei Tom.

'Vervelend,' zei Victor.

'Ja,' zei Tom. Hij reikte Victor het klembord en de pen aan, en zei: 'Graag hier een handtekening zetten...'

Dat deed Victor, met trillende hand.

'Een fijne dag nog,' zei Tom.

'U ook,' zei Victor, en sloot de deur.

Klik hier voor deel 7!

(c) Copyright Tom Betoek 2014-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.