Hieronder deel 11 van de humoristische roman De praatjesmaker. Dit is het begin van hoofdstuk 3. Lees eerst deel 1 t/m 10, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!
3
Het was woensdagavond. Tom had overdag onder andere zitten lezen en tv gekeken. Ook had hij een was gedraaid, eten gekookt, en de was opgehangen. Van pijn in zijn voorhoofd had hij geen last meer gehad. Hij keek op zijn horloge, en dacht: zal ik, zoals afgesproken, naar Bert Heilbots Squebble-avond gaan? Bert leek een beetje een vreemde snijboon, en Treesje Ooievaer en Mamzuka Koesjes zouden dat vast ook zijn. Hij ging weer in zijn fauteuil zitten, maar dat zinde hem niet, omdat zijn benen jeukten van energie. Dus besloot hij om toch maar naar de Squebble-avond te gaan. Volgens de weersvoorspellingen zou het vanavond droog blijven, dus dat was alvast een meevaller. Hij deed zijn jas en rugzak aan, sloot zijn woning af, en ging op weg. Hij stapte met fiere tred door de zwoele avond. Algauw bereikte hij het Pekineesbos 22. Hij belde aan. Bert opende de deur, en zei: 'Goedenavond! Kom snel binnen!'
Tom volgde Bert door de gang naar de woonkamer. Aan de houten eettafel zaten twee jongedames, de ene aan de linkerkant van de tafel, de andere aan de rechterkant, zo dicht mogelijk bij het raam. De ene was een blondine met sproetjes op haar wangen, de andere een Chinese met zwarte kleren aan, en zwartgelakte nagels. Ze namen Tom op met heldere ogen.
'Dit is Treesje Ooievaer,' zei Bert, en wees naar de blondine. Ze lachte Tom vriendelijk toe. 'En dit is Mamzuka Koesjes,' zei Bert, en wees naar de Chinese. 'Treesje en Mamzuka, dit is Tom Formosa.'
'Welkom, Tom,' zei Treesje.
'Aangenaam,' zei Tom, en gaf beide vrouwen een hand.
'Laten we meteen beginnen,' zei Bert, en wreef zich in de handen. 'Maar eerst dit nog: wat wil je drinken, Tom?'
'Een pilsje graag,' antwoordde Tom.
Bert haalde een pilsje uit de koelkast, ontdopte het, en zette het voor Tom neer, die inmiddels had plaatsgenomen aan de rechterkant van de tafel, naast Mamzuka. Het Squebble-speelbord lag al klaar.
'Eerst pakken we een letter uit het zakje, om te bepalen wie mag beginnen,' zei Bert. 'Wie het dichtste bij de a zit wint.'
Ze pakten allemaal een letter. Bert had een c, Treesje een o, Mamzuka een d, en Tom een h. Dat betekende dat Bert mocht beginnen. Ieder pakte zeven letters, en legde ze op zijn of haar bordje.
'Woon je hier ver vandaan, Tom?' vroeg Treesje.
Tom schudde zijn hoofd. 'Op loopafstand.'
'Waar precies?' vroeg Mamzuka.
'De Kazemattenlaan,' antwoordde Tom.
'Ach zo, die ken ik,' zei Treesje. 'En? Bevalt het daar?'
'Jazeker,' zei Tom, en nam een slok van zijn bier. 'Wonen jullie ook in de buurt?'
Treesje knikte. 'Ik woon op de Flottieljekade, en Mamzuka sinds kort ook.'
'We komen regelmatig bij elkaar over de vloer,' legde Mamzuka uit.
Bert was inmiddels bezig om zijn eerste woord neer te leggen: “koper”, met de k op een tweemaal-letterwaarde-vakje. Hij telde hoeveel punten hij hiermee had behaald. 'Achtentwintig punten,' zei hij trots, en noteerde de score.
'Zo hé!' riepen Treesje en Mamzuka in koor. Ze wisselden ondeugende blikken uit met elkaar. Mamzuka vroeg: 'Waarom heb je dat woord neergelegd, Bert?'
Bert keek van Mamzuka naar Treesje, vervolgens weer naar Mamzuka, en zei: 'Oh, zomaar.'
'Welk soort “koper” bedoel je precies, Bert?' vroeg Treesje. 'Het metaal, of een persoon die iets koopt?'
'Het metaal,' antwoordde Bert.
'Ach zo,' zei Treesje.
'Ik ben laatst nog wezen shoppen in Amsterdam,' zei Mamzuka.
'Wat heb je gekocht?' vroeg Treesje.
'Onder andere een paraplu,' antwoordde Mamzuka. 'De vorige was stukgewaaid. Deze heeft een bloemetjesmotief, en kostte nog geen tien euro. Maar het is wel van goede kwaliteit.' Ze nam een slok van haar rosé.
'Als je een paraplu koopt, kun je maar beter meteen een goede kopen,' beaamde Bert.
Treesje keek naar Tom, en vroeg: 'Heb jij een paraplu, Tom?'
Tom schudde zijn hoofd.
'Wat doe je dan als het regent?' vroeg Mamzuka.
'Als het hard regent trek ik mijn regenpak aan,' antwoordde Tom. 'Dat is wel zo handig tijdens mijn werk als praatjesmaker.'
'Ach zo,' zei Mamzuka, en keek op haar bordje.
'Zweet dat niet ongelooflijk, in zo'n regenpak?' vroeg Treesje nu.
Tom schudde zijn hoofd. 'Als je je rustig houdt niet.'
'En jij houdt je vaak rustig?' vroeg Treesje, en glimlachte.
'Meestal wel,' zei Tom, en keek naar zijn letterbordje.
Bert nam een slok van zijn bier, en zei: 'Jij bent aan de beurt, Treesje.'
'Oh,' zei Treesje.
Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.
No comments:
Post a Comment