'De Kleplijn' (roman), hoofdstuk 7d

Hieronder hoofdstuk 7d van de humoristische roman 'De Kleplijn'. Dit is het slot van hoofdstuk 7. Lees eerst hoofdstuk 1a t/m 7c, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

 

7d

Leo was nog steeds bezig met online rondzwerven toen Samantha en Wouter het kantoor kwamen binnenlopen. 'Goedemiddag,' zei Samantha.

'Goedemiddag,' zeiden Leo en Kees in koor.

Samantha keek op haar horloge, en zei: 'Ben ik toch nog op tijd. Gelukkig maar...'

'Ja,' zei Kees.

Samantha liep naar de koffieautomaat en schonk twee bekertjes koffie in, waarvan ze eentje aan Wouter gaf. Vervolgens keek ze naar Kees, en vroeg: 'Veel bellers gehad?'

'Eentje maar,' zei Kees.

'Wie?' vroeg Wouter.

'Riet Ploeters,' mengde Leo zich.

'Ach ja, goeie ouwe Riet,' zei Wouter, en blies in zijn koffie.

Samantha blies ook in haar koffie, en zei: 'Riet is een trouwe beller. Wisten jullie dat telefoonaanbieders allerlei methodes hebben om klanten aan zich te binden?'

'Dat zal best,' zei Kees.

Wouter keek naar Samantha, en zei: 'Welke dan?'

'Teveel om op te noemen,' antwoordde Samantha. 'Zo maken ze het bijvoorbeeld erg moeilijk om over te stappen...'

Wouter trok een wenkbrauw omhoog, en zei: 'Dat valt toch wel mee?'

'Zelf ben ik al een paar keer overgestapt,' zei Kees, 'en ik heb daar nooit problemen mee gehad.'

'Dan heb je geluk gehad,' zei Samantha. 'Ik ben zelf pas nog overgestapt, en toen heb ik een dag lang niet kunnen bellen. Ik heb met de telefoon van een vriendin moeten bellen om het recht te breien. Daar hebben we toen nog bijna ruzie over gekregen, omdat ze een belangrijk telefoontje verwachtte van een fysiotherapeut uit Puerto Rico, van wie ze een hutje kon huren, voor in de zomervakantie.'

'In Puerto Rico moet je uitkijken,' zei Wouter. 'Een kennis van mij is daar ooit gebeten door een krokodil...'

Kees trok een wenkbrauw omhoog, en zei: 'Heeft hij het overleefd?'

Wouter knikte. 'Maar hij heeft wel iedere dag pijn. Vooral in zijn voet.'

'Ik wist niet eens dat ze krokodillen hébben in Puerto Rico,' zei Samantha.

'Een plaatselijke bewoner hield die krokodil als huisdier, maar had de kooi open laten staan...'

Samantha fronste haar voorhoofd. 'Een krokodil in een kooi? Wat zielig. Horen die beesten niet in het water thuis?'

'Het was een kooi in het water,' zei Wouter. 'Een soort bassin, met daaromheen traliewerk. Maar ja, als je hem open laat staan heb je weinig aan zo'n kooi...'

'Toch zou ik best naar Puerto Rico willen,' zei Kees.

'Die vriendin van mij ook,' zei Samantha. 'Ze is uiteindelijk ook gegaan, zij het voor slechts een weekje.'

'Een week is lang genoeg,' zei Kees. 'Tenminste, het hangt er vanaf wat je dan allemaal doet. Als je alleen maar luiert is een week niet genoeg.'

'Je moet ook cultuur kunnen opsnuiven,' zei Wouter, 'dat ben ik met je eens.'

'Ze heeft daar vooral fysiotherapie ondergaan,' zei Samantha. 'Van die fysiotherapeut. Ik heb haar om zijn nummer gevraagd, maar hij spreekt geen Engels...'

Kees keek naar Leo, en vroeg: 'Spreek jij eigenlijk Engels, Leo?'

'Gelukkig wel,' schamperde Leo.

Wouter nam een slok van zijn koffie, en zei: 'Vreemd eigenlijk dat we nooit buitenlandse bellers krijgen bij de Kleplijn...'

'Oh ja?' zei Samantha. 'En Jorge Aldano dan?'

'Die zou ik geen buitenlander noemen,' zei Wouter. 'Hij woont immers in Nederland. Nee, ik bedoel bellers die echt in een ander land wonen en naar hier bellen...'

Kees snoof, en zei: 'Het lijkt me vrij logisch waarom ze dat niet doen. De telefoonkosten zijn dan hoger...'

'En ze kennen ons waarschijnlijk niet,' zei Samantha. 'Voor zover ik weet maken wij geen reclame in het buitenland. Dat zou ik eigenlijk eens moeten vragen aan meneer Wieldop...'

'Doe dat,' zei Kees.

Leo voelde zich licht in het hoofd worden. Wellicht dat het werk bij de Kleplijn hem nu toch echt parten begon te spelen? En de anderen zeverden wel erg veel, wellicht omdat ze het gewend waren? Hij keek op zijn horloge, en zag dat het één uur was geweest. Hij stond op, deed zijn jas aan, groette de anderen, en ging op weg naar huis.

Thuis vouwde hij zijn was op, en las hij verder in Taxi's op de maan.             

 

 

Klik hier voor hoofdstuk 8a!

(c) Copyright Tom Betoek 2015-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.