'De praatjesmaker' (roman), deel 38

Hieronder deel 38 van de humoristische roman De praatjesmaker. Dit is het vervolg van hoofdstuk 12. Lees eerst deel 1 t/m 37, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

 

Titia bladerde door haar exemplaar van Vreemde gebeurtenissen, en zei: 'Mijn favoriete vreemde gebeurtenis staat op pagina 221...'

Martha en Harold zochten desbetreffende pagina op. Martha stelde voor dat Tom naast haar zou komen zitten, zodat hij kon meelezen. Dat deed hij. Martha keek Titia aan, en vroeg: 'Welke bedoel je precies?'

'Die van de grafisch ontwerpers Matt Milburg en Joshua Linkins, die allebei op de proppen kwamen met bijna identieke ontwerpen voor de cd-hoes van het album Billy Goes Shopping van The Misinformed Tax Collectors...'

'Ach ja, die,' zei Martha. 'Waarom precies die?'

'Nou, dat ze allebei hebben gekozen voor een ontwerp met een in een tutu geklede lama die een winkelwagentje voortduwt, dat is toch wel heel bijzonder. En ik hou erg van muziek...'

'Wat voor muziek?' vroeg Harold.

'Vooral klassieke,' zei Titia. 'Bach, Mozart, Beethoven. Maar bands als The Misinformed Tax Collectors kunnen me ook bekoren. Hun toetsenist is een Duitser. Je hoort hem regelmatig op de achtergrond meezingen, met een Duits accent. Dat ontroert me soms, als ik een trieste bui heb.'

'Maar even terug naar het onderwerp...,' zei Martha, en wees naar de pagina, '...ik lees hier dat Milburg uit New York kwam en Linkins uit Los Angeles, en dat ze elkaar nog nooit eerder hadden ontmoet vóór ze samen werden uitgenodigd door hun opdrachtgever, de baas van Oval Records, om hun ontwerpen te laten zien. Dus hoe kunnen ze dan op hetzelfde idee gekomen zijn?'

'Soms hangen ideeën gewoon in de lucht...,' zei Harold.

Titia schudde haar hoofd, en zei: 'Dat staat even verderop uitgelegd: de overgrootvaders van beide ontwerpers hadden op dezelfde kunstacademie gezeten. Ze waren zelf ook ontwerpers. Wonderlijk, hè?'

'Inderdaad,' zei Harold. 'Dat een opleiding over zoveel generaties nog invloed kan hebben...'

'Je moet die kunstacademies niet onderschatten,' zei Titia, 'dat blijkt maar weer...'

'Zeker de Amerikaanse niet,' zei Martha.

'Bijna alles wat uit Amerika komt is goed,' zei Harold. 'Vooral hun wapens...'

'Zelf ben ik vooral te spreken over de Amerikaanse cinematografie,' zei Titia.

'Bedoel je Hollywood-films?' vroeg Harold.

Titia knikte. 'En dan met name die in het licht romantische genre. Zoals Clocks Don't Always Tick en A Hummer for Leila.'

Martha fronste haar voorhoofd. 'Die laatste film ken ik niet. Is het een boeiende film?'

'Niet zozeer boeiend als wel opbeurend,' zei Titia. 'Het gaat over Leila die een Hummer koopt, die tot leven komt na een blikseminslag. Ik zal niet zeggen dat ze in Hollywood altijd origineel zijn, maar films maken kunnen ze als geen ander. Als ik tijd en geld zou hebben, zou ik zelf ook een film maken...'

'Waarover?' vroeg Harold.

Titia aarzelde. 'Over een huisvrouw die de wijde wereld in trekt, op zoek naar het geluk...' Ze bloosde, en zei: 'Het zit nog in de ontwikkelingsfase...'

'Ik zou zelf ook best een film willen maken,' zei Martha. 'Ik weet alleen nog niet waarover...'

Titia keek naar Tom, en zei: 'En jij, Tom? Zou jij een film willen maken?'

'Eventueel,' zei Tom. 'Maar liever nog zou ik een boek schrijven...'

'Waarover?' vroeg Martha.

'Dat weet ik nog niet. Ik wil er van tevoren eens goed over nadenken...'

'Een wijs plan,' zei Titia. 'Je moet zulke dingen niet forceren. Dat hebben de muzen niet graag.'

'Muzen?' vroeg Harold. 'Wat zijn dat?'

'Een soort van elfjes,' zei Titia, 'die je allemaal goede ideeën influisteren. Ik heb er ooit eentje proberen te vangen met een vangnet, maar ze wist op tijd te ontsnappen. Jammer, want ik zou haar goed verzorgd hebben...' Ze staarde in haar koffie, en nam een slok.

De anderen keken haar aan. Het was tenslotte Martha die zei: 'Ik geloof niet zo in muzen. Volgens mij is iedere kunstvorm vooral een kwestie van hard werken...'

'Dan blijf ik liever dakdekker,' zei Harold, keek naar de anderen, en voegde eraan toe: 'Al is dat soms ook hard aanpoten. Zeker als iets op tijd af moet zijn...'

'Je kunt het beste doen waar je goed in bent,' zei Martha. 'Anders krijg je problemen met je omgeving...'

Klik hier voor deel 39!

(c) Copyright Tom Betoek 2014-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.