'De Kleplijn' (roman), hoofdstuk 13a

Hieronder hoofdstuk 13a van de humoristische roman 'De Kleplijn'. Dit is het begin van hoofdstuk 13. Lees eerst hoofdstuk 1a t/m 12c, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

 

13a

Het was maandagochtend. Leo zat te ontbijten. Hij had weinig puf om naar zijn werk te gaan, maar was evengoed opgestaan. Zou hij zich ziek melden? Nee, dan zou hij de hele dag alleen zijn, en was dat dan zoveel beter, in deze barre tijden? Dus at hij zijn twee boterhammen met jam op, poetste zijn tanden, deed zijn jas aan, en ging op weg naar het kantoor van de Kleplijn. Daar arriveerde hij niet veel later. Kees Vinketeen, zijn collega van vanmorgen, was er nog niet. Leo deed zijn jas uit, en hing deze over zijn stoel. Zuchtend ging hij zitten, en keek om zich heen. Vanuit de gang hoorde hij voetstappen naderen. Hans Wieldop, de directeur van de Kleplijn, kwam de kamer binnenlopen, en zei: 'Goedemorgen, Leo, hoe gaat het ermee?'

'Goed,' loog Leo.

'Prima,' zei Wieldop, en liep naar de koffieautomaat. Hij keek Leo aan en zei: 'Koffie?'

'Dat is goed,' zei Leo.

Wieldop schonk twee koffies en gaf eentje aan Leo, die hem bedankte. Wieldop blies in zijn koffiebekertje, bekeek Leo over de rand ervan, en zei: 'Heb je al nagedacht over mijn voorstel om Samantha Hambourge te gaan vergezellen op de woensdagavond?'

Leo knikte.

'En?' vroeg Wieldop.

'Ik heb nog geen besluit kunnen nemen,' zei Leo. 'Ik wil Samantha eerst beter leren kennen...'

Wieldop trok een wenkbrauw omhoog. 'Nog beter?'

Leo knikte.

'Goed,' zei Wieldop, ogenschijnlijk berustend. 'Kan ik er dan volgende week op terugkomen?'

'Ja, meneer Wieldop.'

'Oké. Hopelijk tot dan. En veel succes vandaag.'

'Dank u, meneer Wieldop.'

Wieldop verliet de ruimte, en groette Kees Vinketeen, die net kwam binnenlopen. 'Goedemorgen,' zei Kees, en zette zijn tas bij zijn bureau neer. Hij wees met zijn duim over zijn schouder, en zei: 'Wat had Wieldop?'

'Niets bijzonders,' zei Leo, en blies in zijn koffie.

Kees trok een wenkbrauw omhoog, en mompelde: 'Werkelijk?' Hij haalde zijn schouders op, liep naar de koffieautomaat, en vroeg: 'Koffie?'

'Nee, dank je. Ik heb al.'

Kees schonk zichzelf koffie in, en ging tegenover Leo op zijn plek zitten. 'Zo,' zei hij, 'hoe was je weekend?'

'Prima.'

'Ben je weer naar de film geweest?'

Leo knikte.

'Welke?'

'Sick Kicker.'

'Ach ja, daar heb ik het één en ander over gehoord. Speelt Denise Druppel daar niet in mee?'

Leo schudde zijn hoofd.

'Jammer,' zei Kees. 'Ze doet me altijd denken aan stamppot boerenkool... Zelf heb ik een nieuwe hobby ontdekt: kruiswoordpuzzels...' Hij zette zijn koffie neer, boog opzij, haalde een opgevouwen krant uit zijn tas, legde deze voor zich neer, keek Leo aan, en zei: 'Weet jij een ander woord voor “nu en dan”?'

'Eh... “Soms”...?'

'Ach ja, natuurlijk... “Soms”...' Kees noteerde het woord, en zei: 'Soms zijn die puzzels wel lastig. Maar heel veel mensen doen tegenwoordig kruiswoordpuzzels. Onder andere je moeder...'

'Dat klopt,' zei Leo.

Kees keek Leo aan, en zei: 'Hoe gaat het eigenlijk met haar? Ik heb haar al een tijdje niet meer gesproken...'

Leo haalde opgelucht adem. Het kon betekenen dat zijn ouders zich inderdaad aan het belverbod hielden. Hij zei: 'Ze maakt het goed. Ze heeft zich opgegeven om te gaan wandelen met mensen in rolstoelen...'

'Vrijwillig?'

Leo knikte. Misschien had hij het beter niet kunnen vertellen. Straks zou Kees het doorvertellen aan Jorge, en zou Jorge zich bij zijn moeder melden, en wat dan?

'Het doet me deugd om dat te horen,' zei Kees. 'Mijn zoon moet misschien ook wel in een rolstoel. Hij heeft last van zijn enkels. Al die tijd heeft hij zich sterk gehouden, de stakker. Maar gisteren, toen ik met hem ging voetballen, kwam het eruit. Hij zei: “Papa, ik heb last van mijn enkels.” Toen ik dat hoorde, brak mijn hart. Waarom hij al die tijd met pijnlijke enkels heeft rondgelopen is me een raadsel. Die jongen doet wel vaker vreemde dingen. Hopelijk groeit hij daar snel overheen...'

'Dat help ik je hopen,' zei Leo. Prompt begon zijn telefoon te rinkelen.

Klik hier voor hoofdstuk 13b!

(c) Copyright Tom Betoek 2015-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.