'De Kleplijn' (roman), hoofdstuk 14b

Hieronder hoofdstuk 14b van de humoristische roman 'De Kleplijn'. Dit is het vervolg van hoofdstuk 14. Lees eerst hoofdstuk 1a t/m 14a, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

 

14b

Leo nam op. Het bleek Ally van Culemborg te zijn. 'Ally,' zei Leo, 'vertel snel wat je te zeggen hebt, vóór het te laat is...'

'Goed, Leo,' zei Ally. 'Ik ben gisteravond met Brenda Weeffout naar een goochelshow geweest...'

'En...? Was het wat...?'

'Nee. De goochelaar, The Vibe geheten, zag eruit alsof hij net van een begrafenis kwam. Enkele van zijn trucs mislukten ook nog. Maar dat was het ergste nog niet: tijdens de truc met de duif vloog het beest het publiek in, ging op Brenda zitten, en begon in haar jurk te bijten en pikken. Dat hou je toch niet voor mogelijk?'

'Nee,' loog Leo.

'Heel haar jurk was naar de maan... En dat terwijl hij net nieuw was... Ze had hem zelf genaaid. Van stof uit Brussel. Gekocht van een vrouw die heel erg op Estelle leek, maar het niet was... Weet je wat ik denk...? Dat die vrouw de stof heeft geïmpregneerd met één of ander goedje waar duiven hysterisch van worden...'

Leo fronste zijn voorhoofd. 'Waarom zou ze dat doen?'

'Nou, even daarvóór had Brenda met haar een gesprek gevoerd over Valerie, en dat ze daar kleding voor naaide, en dat die bang was voor duiven...'

'Ja…? En…?'

'Nou, misschien was het gesprek de verkoopster niet bevallen? Je weet het nooit met die Belgen. Sommige Nederlandse woorden betekenen in België heel iets anders dan bij ons...'

'Is dat zo...?'

'Ja. Ik heb een tijdje een Belgisch vriendje gehad, en die had het altijd maar over poepen hier en poepen daar. Het heeft een tijdje geduurd voor ik doorhad dat hij het over seks had. Sindsdien let ik altijd op of iemand een Vlaams accent heeft. Dan ren ik hard weg. Ik wil niet wéér zo'n misverstand meemaken...'

'Dat valt te bevatten,' schamperde Leo, en nam een slok van zijn koffie.

'Het hoeft geen betoog dat Brenda nu ook bang is voor duiven...'

'Toe maar...'

'Bij mijzelf scheelt het weinig. Maar dankzij Zeg ja tegen je angst van professor dokter Arend Viltjes blijf ik op de been. Had ik al verteld dat Viltjes ook een-op-eenbegeleiding geeft...?'

'Ja, Ally,' zuchtte Leo.

'Ik zit eraan te denken om me daarvoor op te geven, voor een preventieve kuur. Maar ik durf niet. Wat als hij teveel op mijn vader lijkt? Op de achterkant van zijn boek staat een foto van hem, maar hoe oud is die foto? Mensen kunnen erg veranderen... Zeker als ze plastische chirurgie hebben ondergaan. En daar zie ik hem toch wel een beetje voor aan... Hij lijkt me erg ijdel...'

'Tja...,' zei Leo, en nam maar weer eens een slok van zijn koffie.

'Weet je wie ik wel zou willen zijn?'

'Nee.'

'Samantha Hambourge...'

'Mijn collega?'

'Ja. Die is volgens mij nergens bang voor. Heb je al gehoord dat ze weleens gaat joggen...?'

'Ja,' zuchtte Leo.

'Oh...? Van wie dan...?'

'Van haarzelf...'

'Ach ja, natuurlijk... Vind je dat niet moedig van haar, dat ze weleens gaat joggen...?'

'Omdat ze dan duiven kan tegenkomen...?'

'Ja. Maar ook merels, en mussen. En seriemoordenaars, natuurlijk...'

'Ja, het wordt met de dag gekker...'

Ally snoof afkeurend, en zei: 'Ze zitten in de bosjes langs de voetpaden, en springen dan opeens tevoorschijn… Ik heb dat zelf ook een keer meegemaakt, toen ik nog jogde... Het was een Brabander in een clownspak, geschminkt en al, met een envelop in de hand… Ik ben toen hard weggerend...'

'Heel verstandig,' schamperde Leo.

'Sindsdien jog ik niet meer. Maar dat Samantha het nog wel doet vind ik bewonderenswaardig... Ook al doet ze het dan met een vriendin... Ze speelt ook viool... Wist je dat al...?'

'Ja, Ally.'

'Ik hoor het al: ik hoef jou niets nieuws te vertellen...' Er klonk geloei op de achtergrond, en Ally zei: 'Ik moet ophangen. Er wordt aangebeld...'

'Dag, Ally.'

'Dag, Leo. Bedankt voor het gesprek...'

'Niets te danken, Ally...' Leo hing op.

Klik hier voor hoofdstuk 14c!

(c) Copyright Tom Betoek 2015-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.