'De Kleplijn' (roman), hoofdstuk 14c

Hieronder hoofdstuk 14c van de humoristische roman 'De Kleplijn'. Dit is het vervolg van hoofdstuk 14. Lees eerst hoofdstuk 1a t/m 14b, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

 

14c

Coby keek Leo aan, en vroeg: 'Was dat Ally van Culemborg...?'

Leo knikte.

'Wat had ze te melden...?'

'Niets bijzonders.'

'Is ze weer op stap geweest met één van haar vriendinnen...?'

Leo knikte, en dronk zijn koffiebekertje leeg.

Coby fronste haar voorhoofd. 'In mijn tijd ging het er heel anders aan toe...'

'Dat weet ik,' schamperde Leo.

'In mijn tijd had je geen tijd om met vriendinnen eens flink de bloemetjes buiten te zetten. Je moest werken, werken, en nog eens werken... Tot het bloed onder je nagels vandaan kwam... Niemand had medelijden met je... Je wist ook niet beter... Als ik toen aan mijn baas zou hebben gevraagd of ik met mijn vriendinnen mocht gaan stappen, zou hij me faliekant uitgelachen hebben. Ploeteren, pezen, zwoegen – dát moest je... En als je 's avonds laat thuiskwam, plofte je neer op je bed, en was je helemaal van de wereld, tot de volgende ochtend de kerkklokken en alarmwekkers weer bulderden, en je naar je werk ranselden...' Ze keek naar Leo, en vroeg: 'Waar is Ally heen geweest...?'

'Naar een goochelshow van The Vibe.'

'Waarom...?'

Leo haalde zijn schouders op. 'Dat heeft ze niet gezegd...'

'Had ze iets te vieren...?'

'Geen flauw idee, Coby.'

Coby fronste haar voorhoofd. 'Een goochelaar die The Vibe heet, dat voorspelt weinig goeds, lijkt me...'

'Je zegt het...'

'In mijn tijd zou iemand die zichzelf The Vibe noemde het niet lang hebben uitgehouden, dat zweer ik je...'

'Mij hoef je niet te overtuigen...'

Coby keek naar de koffieautomaat, en zei: 'Jij nog koffie?'

'Doe maar, Coby.'

Coby liep naar de koffieautomaat, en schonk twee bekertjes vol. Ze gaf eentje aan Leo, ging met de andere weer op haar plek zitten, en zei: 'Freddy Kuier noemt zichzelf tenminste niet The Vibe, terwijl hij toch voor fantastische koffie zorgt...'

Leo trok een wenkbrauw omhoog. 'Hoe noemt hij zich dan?'

'Gewoon. Freddy Kuier. Ik noem hem ook zo. Al jaren. In het begin wist ik zijn naam niet. Tot ik meneer Wieldop ernaar gevraagd heb...'

Leo blies in zijn koffie, en zei: 'Ik ben Freddy nog nooit tegengekomen... Werkt hij hier nog wel...?'

'Natuurlijk. Hij leeft zijn leven in het verborgene. Hij is nu eenmaal erg verlegen... Maar hij kan koffiepoeder doseren als geen ander... Boze tongen beweren dat hij er chemische smurrie doorheen doet, maar daar geloof ik niets van. Als hij er echt iets doorheen had gedaan, had ik het wel gemerkt. Leer mij koffie kennen...' Ze hief haar bekertje, en zei: 'Op lekkere koffie...'

'Proost,' zei Leo, en hief eveneens zijn bekertje.

Coby nam een slok van haar koffie, trok een grimas, en zei: 'Au, die is nog goed heet...'

'Je moet er eerst in blazen,' zuchtte Leo.

'Dat weet ik, dat weet ik...' Ze keek naar de koffieautomaat, en zei: 'Ik zou ook wel zo'n automaat in huis willen, maar ik heb er geen plek voor... Daarbij kost dit model ook de nodige centen...' Ze keek naar Leo, en zei: 'Jij woont toch ook op jezelf...?'

Leo knikte.

'En...? Bevalt dat goed...?'

'Jawel...'

'Hoe drink jij je koffie...?'

'Niet meer dan twee koppen per dag...'

Coby dacht na. 'Dus dan zit je nu aan je taks...?'

Leo knikte.

'Dat zou ik ook wel willen, twee koppen per dag. Maar dan moet het eerst beter met me gaan... Misschien als Estelle weer terug is...'

'Heel verstandig,' schamperde Leo. Hij leunde achterover, en dacht na over wat hij nu eens zou gaan doen. Hij haalde toetsenbord en muis maar weer eens naar zich toe, opende zijn webbrowser, en ging voor de zoveelste keer op zoek naar nieuw leesvoer.

Klik hier voor hoofdstuk 14d!

(c) Copyright Tom Betoek 2015-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.