'De praatjesmaker' (roman), deel 29

Hieronder deel 29 van de humoristische roman De praatjesmaker. Dit is het vervolg van hoofdstuk 9. Lees eerst deel 1 t/m 28, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

Tom zette er flink de looppas in. Totdat hij in de verte een bekende gestalte zag. Een tenger meisje, met blond krulletjeshaar en blosjes op haar wangen. Het was Natasja Loodzeer, Kukela's secretaresse, die volgens de geruchten verliefd was op Tom. Ze kreeg hem in de gaten, en versnelde haar looppas. Zal ik de bosjes induiken? dacht Tom bij zichzelf. Nee, daar was het nu te laat voor. 'Tom!' zei Natasja, 'mag jij al naar buiten van de dokter?'

'Gelukkig wel, Natasja.'

'Hoe gaat het nu met je?' Ze keek hem belangstellend aan.

'Het kan beter,' zei Tom. 'En hoe gaat het op kantoor? Zijn jullie al begonnen aan het volgende kwartaal?'

'Jazeker,' zei Natasja. 'We hebben het drukker dan ooit. De directie wil misschien nieuwe mensen gaan aannemen. Dat moet geen probleem zijn, lijkt me. Sollicitanten genoeg. Waar kom je vandaan? Je bent hier niet in je eigen wijk.'

'Nee, dat klopt. Ik kom net van de dokter.'

'En? Heeft hij je iets voorgeschreven?'

Tom knikte. 'Nositol.'

'Daar hoor ik goede verhalen over. Mijn oma slikt het vanwege haar pijnlijke gewrichten. Dat arme mens kon amper lopen, maar nu huppelt ze weer als een kievit. Jij ook trouwens, zag ik. Een bezoek aan de dokter doet een mens toch altijd weer goed. Ik moet zelf ook nodig eens gaan. Ik heb een knobbeltje in mijn oksel waar ik me grote zorgen over maak. Het zit vlakbij mijn linkerborst...' Ze bloosde licht, keek hem aan, en zei: 'Kom je nog een keer bij mij op de koffie? Of ben je daar te ziek voor?'

'Ik vrees van wel,' zei Tom.

'Ik had je toch verteld dat ik verhuisd ben?'

Tom dacht na, en zei: 'Volgens mij niet...'

'Ja, ik ben verhuisd. Naar de wijk Buytenwegh. Ik was net op weg naar een meubelwinkel voor een nieuwe salontafel. Mijn huidige is ingestort, nadat ik erop was gaan staan om een lamp te vervangen. Ken jij niet iemand die verstand heeft van elektrische bedradingen?'

Tom dacht na. 'Ik ken wel iemand, maar ik weet niet of hij het goed zou vinden als ik je over hem zou vertellen...'

'Jammer. Ik zou graag de muren in mijn huis witten, maar in het donker gaat dat moeilijk. Gelukkig worden de dagen al langer. Dat komt mij wel goed uit, maar ik kan me voorstellen jou niet. Kukela vertelde dat je veel op bed ligt. Doe je dat nog steeds?'

'Meer dan normaal,' zei Tom.

'Verveel je je overdag niet?'

'Soms,' zei Tom.

'Als je wilt kan ik ook een keer bij jou langskomen, als dat je beter uitkomt...' Ze keek hem hoopvol aan.

'Ik moet mijn energie goed verdelen, Natasja...'

'Dat kan ik me voorstellen. Maar ik wil best een keer langskomen, hoor...'

'Dat hoeft niet.'

Ze keek hem aan en zei: 'Goed. Als je hulp nodig hebt, hoor ik het wel. Je hebt mijn nummer, toch?'

Tom knikte.

'Voel je vrij om te bellen wanneer het jou uitkomt. In tijden van nood moeten vrienden elkaar helpen. Zelf kan ik ook zomaar ineens ziek worden. Zeker met zo'n knobbeltje in mijn oksel. Dat zit vlakbij mijn linkerborst. Of had ik dat al gezegd?'

'Nog maar één keer,' zei Tom.

Natasja bloosde en sloeg haar ogen neer.

Tom keek op zijn horloge, en zei: 'Goed je weer te zien. Verder nog nieuws?'

'Ja,' zei Natasja, 'ik... eh... we missen je allemaal heel erg op het werk. Nu kwam je niet vaak op kantoor, maar als je wel kwam, dan... Nou ja, dan bracht je altijd weer het zonnetje mee...' Ze aarzelde, en zei: 'Of vind je het raar als ik dat zeg?'

Tom schudde zijn hoofd. 'Ik heb wel vreemdere dingen gehoord...'

'Oh. Nou ja... Ik hoop in ieder geval dat je snel weer beter bent. Dat is eigenlijk alles wat ik wilde zeggen, denk ik.' Ze sloeg haar ogen neer en zweeg.

'Dank je,' zei Tom. 'Ik hoop dat jouw knobbeltje ook snel genezen zal zijn...'

'Dat hoop ik ook.'

'Dag, Natasja.'

'Dag, Tom.'

Tom maakte zich uit de voeten en liep door in de richting van de bibliotheek. Eigenlijk had hij weinig zin meer om de bibliotheek te bezoeken, maar het was altijd nog beter dan thuis op bed liggen.

Klik hier voor deel 30!

(c) Copyright Tom Betoek 2014-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.