'De Kleplijn' (roman), hoofdstuk 6a

Hieronder hoofdstuk 6a van de humoristische roman 'De Kleplijn'. Dit is het begin van hoofdstuk 6. Lees eerst hoofdstuk 1a t/m 5d, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

 

6a

Het was zaterdagmiddag. Leo was op bezoek bij zijn ouders, Dirk de Ketter en Heleen de Ketter-Linkesoep. Heleen schonk koffie in, en deelde gevulde koeken uit aan Leo en Dirk. Nu kon ze gaan zitten. 'En hoe gaat het met onze enige zoon?' vroeg ze belangstellend.

Leo had eerder die morgen besloten om toch maar te vertellen over de mysterieuze beller. Je wist nooit waar het goed voor was. Dus zei hij: 'Ik ben gebeld door een mysterieuze beller.'

Heleen fronste haar voorhoofd. 'Hoe bedoel je, een mysterieuze beller?'

'Iemand die niet zei wie hij was.'

Heleen knipperde met haar ogen. 'Was hij soms verkeerd verbonden?'

'Dat weet ik niet. Nadat ik had opgenomen lachte hij maniakaal. Als een psychopaat die zich met zijn vrije tijd geen raad weet...'

Heleen keek naar Dirk, en vroeg: 'Was jij dat soms, Dirk?'

Dirk fronste zijn voorhoofd. 'Natuurlijk niet. Waarom zou ik zoiets doen?' Hij leek oprecht gekwetst.

'Dat weet ik niet,' zei Heleen. Ze keek weer naar Leo, en zei: 'Wij zijn het in ieder geval niet geweest.' Ze bedacht zich iets, en zei: 'Was het een verborgen nummer?'

Leo knikte.

Heleen keek naar Dirk, en zei: 'Jan en Petra hebben een verborgen nummer, maar die lachen nooit maniakaal. In ieder geval niet waar wij bij zijn.'

Dirk nam een slok van zijn koffie, en zei: 'Ik zou er niet teveel achter zoeken. Misschien was het gewoon één of andere grapjas die een geintje wilde uithalen. Zulke dingen gebeuren nu eenmaal.'

'Dat klopt,' zei Heleen. 'Coby – je weet wel, van de Kleplijn – vertelde laatst dat ze regelmatig gebeld wordt door grapjassen.'

'Ook privé?' vroeg Leo.

'Dat weet ik niet,' zei Heleen, voor zich uit starend. 'Dat zou ik haar eigenlijk eens moeten vragen. Ik denk het niet.' Ze keek Leo aan, en zei: 'Belde hij je privé?'

Leo knikte.

'Weet je zeker dat het een man was?'

Leo schudde zijn hoofd. 'Het kan ook een vrouw geweest zijn. Het gelach was vervormd.'

'Misschien was het wel een geluidsopname,' zei Dirk. 'Bijvoorbeeld van een computer. Ik ben ook een keer gebeld door een computer.'

Heleen fronste haar voorhoofd. 'Welnee, dat was geen computer. Dat was een verlamde met een spraakcomputer.'

Dirk schudde zijn hoofd. 'Het was een computer. Hij wilde de meterstanden van onze elektriciteitsmeter weten.'

Heleen lachte ongemakkelijk, en zei: 'Ik denk dat je dat gedroomd hebt, Dirk...'

'Niet waar! Bedrijven automatiseren tegenwoordig steeds meer onderdelen van hun bedrijf...'

Heleen keek Dirk aan, en zei: 'Wil je soms zeggen dat Leo gebeld is door een bedrijf dat haar klanten laat uitlachen door computers? Is dát wat je wil zeggen, Dirk?'

Dirk haalde zijn schouders op. 'Misschien was het een doorgedraaide computer. Tegenwoordig gebeuren er wel vreemdere dingen.'

'Dan hadden we dat toch wel gehoord op het nieuws?' zei Heleen. Ze keek weer naar Leo, en zei: 'Waarschijnlijk was het gewoon een grapjas.'

'Laten we het hopen,' zei Leo, en nam een slok van zijn koffie.       

 

 

Klik hier voor hoofdstuk 6b!

(c) Copyright Tom Betoek 2015-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.