'De Kleplijn' (roman), hoofdstuk 6b

Hieronder hoofdstuk 6b van de humoristische roman 'De Kleplijn'. Dit is het vervolg van hoofdstuk 6. Lees eerst hoofdstuk 1a t/m 6a, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

 

6b

Ondertussen vroeg Leo zich af wat zijn moeder en Coby allemaal wel niet hadden zitten bepraten. 'Wanneer heb je Coby gesproken?' vroeg hij derhalve.

'Gistermiddag,' antwoordde Heleen. 'Ze vertelde dat ze wil gaan proberen om haar dochter Estelle een keer mee te krijgen naar de Veluwe, om daar samen in alle stilte eens flink wat dingen door te praten. Maar Estelle wil niet.'

Dirk fronste zijn voorhoofd. 'Het is ook altijd wat met dat wicht.'

'Ze is gewoon een getormenteerde ziel, net als ik,' zei Heleen. 'Ik zou haar best als dochter willen.'

'Als je dat maar laat,' zei Dirk. 'Trouwens, sinds wanneer ben jij een getormenteerde ziel?'

'Sinds Otto en Janice naar Zandvoort verhuisd zijn. Je weet toch dat ik daar erg van heb afgezien?'

'Ja, maar daar hebben we nu toch de Kleplijn voor in de plaats gekregen? Is dat dan niet genoeg?'

Heleen fronste haar voorhoofd. 'Van een getormenteerde inslag herstel je niet zomaar één-twee-drie. Dat heeft tijd nodig. En het zou een stuk sneller gaan als jij je wat begripvoller zou opstellen voor mijn situatie. Maar dat doe je niet.'

Dirk fronste zijn voorhoofd. 'Wel waar. Ik heb alle begrip voor je situatie. Ik ben zelf namelijk ook een getormenteerde ziel.'

Heleen lachte honend, en zei: 'Jij een getormenteerde ziel? Laat je nakijken.'

Dirk keek naar Leo, en zei: 'Wat vind jij, Leo? Ben ik een getormenteerde ziel of niet?'

Leo fronste zijn voorhoofd. 'Ik weet wel dat ik straks een getormenteerde ziel zal zijn als jullie zo doorgaan...' Hij nam een slok van zijn koffie.

Heleen keek naar Dirk, en zei: 'Zie je nu wat je doet? Je jaagt je enige zoon alleen maar weg...'

'Welnee,' zei Dirk. 'Die jongen kan daar best wel tegen. Je maakt je veel te druk. Je laat je teveel beïnvloeden door Coby.'

'Niet waar,' zei Heleen.

'Wel waar,' zei Dirk.

Leo fronste zijn voorhoofd vanwege het gekibbel, nam wederom een slok van zijn koffie, en zei: 'Wat gaat Coby doen om Estelle mee te krijgen naar de Veluwe? Heeft ze een bepaalde strategie?'

Heleen schudde haar hoofd. 'Ik zou haar zo graag helpen, maar ik weet niet hoe. Ze vertelde dat Estelle regelmatig fruit naar haar gooit. Is dat niet verschrikkelijk? Al die vitamientjes die verloren gaan, mijn hart breekt erbij.'

Dirk nam een slok van zijn koffie, en zei: 'Waarom eet ze dat fruit niet gewoon op?'

Heleen fronste haar voorhoofd. 'Omdat het natuurlijk helemaal beurs is geworden nadat het tegen haar aan is gegooid...'

Leo fronste ook zijn voorhoofd, en zei: 'Kan ze er geen smoothies van maken?'

Heleen keek naar Leo en Dirk, en zei: 'Wat is er met jullie aan de hand? Vinden jullie het ook niet maar een beetje vreemd dat Estelle zulke dingen doet?'

Leo snoof, en zei: 'Ik heb getormenteerde zielen weleens vreemdere dingen zien doen. Bijvoorbeeld een tatoeage nemen.'

'Als je dat maar laat,' zei Heleen.

'Ik was het ook niet van plan.'

'Gelukkig maar. Ik wil niet dat mijn enige zoon met tatoeages rondloopt. Wat zullen je kinderen daar later wel niet van gaan zeggen, als je ooit kinderen krijgt?'

Leo fronste zijn voorhoofd, en zei: 'Heb je soms met Samantha zitten praten? Die begon gisteren ook al over kinderen...'

'En terecht,' zei Heleen. 'Kinderen zijn onze toekomst. Met Estelle voorop. Die gaat nog ver komen, let op mijn woorden.'

'Anders niet naar de Veluwe,' zei Dirk.

'Dat weet je niet,' zei Heleen. 'Coby kan erg overtuigend zijn als ze wil. Dat heb ik ondertussen wel gemerkt. Ik hang aan haar lippen als ik met haar bel.'

'Jij hangt aan ieders lippen,' sneerde Dirk, en nam een hap van zijn koek.

'Anders niet aan de jouwe,' zei Heleen. 'Daar zijn ze veel te dun voor.'

Leo was het gekibbel zat, at snel zijn koek op, en zei: 'Ik ga maar weer eens.'

'Waar naartoe?' vroeg zijn moeder.

'Eerst naar de snackbar, en vervolgens naar de bioscoop. Zoals iedere zaterdag.'

'Waarom eet je niet met ons mee?' vroeg Heleen. 'We eten vanavond hamburgers. Daarna kun je meteen door naar de bioscoop.'

'Goed,' zei Leo. 'Als je ze nu meteen klaarmaakt.'

'Dat zal ik doen,' zei Heleen, en snelde naar de keuken.        

 

 

Klik hier voor hoofdstuk 6c!

(c) Copyright Tom Betoek 2015-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.