'De Kleplijn' (roman), hoofdstuk 11a

Hieronder hoofdstuk 11a van de humoristische roman 'De Kleplijn'. Dit is het begin van hoofdstuk 11. Lees eerst hoofdstuk 1a t/m 10d, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

 

11a

De volgende dag was het vrijdag. Leo zat thuis te ontbijten toen zijn vaste telefoon rinkelde. Zou het de mysterieuze beller zijn? Nee, het was zijn moeder, Heleen de Ketter-Linkesoep. 'Ma,' zei hij, 'ik heb niet veel tijd...'

'Oh... Nou ja, ik wilde alleen maar vragen of je niet op bezoek kunt komen...'

'Morgen, ma. Rond de gebruikelijke tijd.'

'Prima. Heeft de mysterieuze beller nog gebeld?'

'Ja, ma.'

'En? Wat had hij te melden?'

'Niet veel. “De buizerd spreidt zijn vleugels.” Meer niet...'

'Oei, dat klinkt niet best...'

'Vind je? Hoe dan ook ga ik me er niet druk over maken. Als hij me iets te zeggen heeft, praat hij maar in normale taal...'

'Dat is waar. En verder? Heb je nog nieuws over Estelle?'

'Nee, ma.'

'Jammer. Ik dacht even dat ik haar gisteren in een moestuintje zag werken, maar het was iemand anders. Nou ja, ze zal vanzelf wel terechtkomen. Hou in ieder geval je ogen en oren goed open, Leo...'

'Doe ik, ma. Anders nog iets?'

'Nee, dat was het wel weer. Dus we zien je morgen?'

'Ja, ma.'

'Goed. Tot dan. En veel succes op je werk...'

'Bedankt, ma.'

'Dag, Leo...'

'Dag, ma.' Leo hing op. Hij at zijn ontbijt verder op, poetste zijn tanden, deed zijn jas aan, en liep richting zijn werk. De zon kwam amper door de wolken heen, maar dat kon Leo niet deren. Toen hij in het kantoor van de Kleplijn arriveerde, stond Tracy Lamshoofd al bij de koffieautomaat een bekertje te tappen. 'Koffie?' vroeg ze.

'Doe maar,' zei Leo. Hij deed zijn jas uit, hing die over zijn stoel, en ging zitten.

Tracy overhandigde hem een bekertje. Leo nam het in ontvangst, en bedankte haar. Tracy ging op haar plek zitten, en blies in haar koffie. Ze bekeek Leo van over de rand van haar bekertje, en zei: 'Ally vertelde me dat je gestudeerd hebt, maar dat je je studie niet hebt afgemaakt...'

Leo keek haar aan, en zei: 'Dat klopt.'

Tracy's ogen begonnen te glinsteren, en ze zei: 'Enig idee hoe dat komt?'

Leo haalde zijn schouders op. 'Doet het ertoe?'

Tracy negeerde de vraag, en zei: 'Was je bang?'

Leo fronste zijn voorhoofd. 'Hoe bedoel je, bang?'

'Gewoon. Had je last van angst?'

Leo dacht terug aan zijn studententijd. Hij had toen zeker last gehad van angst, en ook nog wel van andere dingen, maar daar stond hij liever niet teveel bij stil. Dus knikte hij maar.

'En nu?' vroeg Tracy. 'Ben je nu ook bang?'

Leo haalde zijn schouders op. 'Ik denk het. Hoezo?'

'Gewoon,' zei Tracy. 'Volgens de taxichauffeur die mij zonet hiernaartoe heeft gereden is iedereen weleens bang...'

'Dat zou best kunnen, Tracy,' zei Leo, en blies in zijn koffie.

'Ik denk dat angst je ook kan behoeden voor gevaren,' zei Tracy. Ze lachte maniakaal, en zei: 'Is angst eigenlijk niet iets vreemds?'

'Ja, Tracy, vast wel... Maar wat doe je eraan?'

'Dat weet ik niet… De vraag is of je er wel iets aan moet doen... Misschien moet je het gewoon maar zijn beloop laten...'

'Misschien, Tracy, misschien...'

Tracy blies in haar koffie, en zei: 'Estelle zal nu ook wel bang zijn, zo ver van huis...'

Leo fronste zijn voorhoofd. 'Wie zegt dat ze ver van huis is? Misschien zit ze bij één van haar vriendjes.'

Tracy schudde haar hoofd. 'Dat lijkt me niet. Als je wegloopt van huis, kun je dat maar beter zo ver mogelijk doen... Anders heeft het weinig zin...'

Leo trok een wenkbrauw omhoog. 'Heb je daar ervaring mee?'

'Nee, maar dat is toch logisch? Als je bijvoorbeeld in dezelfde stad blijft als waar je woonde, is de kans groter dat je weer wordt teruggevonden dan wanneer je bijvoorbeeld het vliegtuig naar Australië neemt, nietwaar?'

Leo knikte.

'Daarom vind ik het ook maar onzin om te blijven uitkijken naar Estelle,' ging Tracy verder.

'Tenzij ze niet langer gevlogen wil zijn,' zei Leo. 'Dan zou ze weleens in dit gebouw, of zelfs in deze kamer, kunnen zijn...' Prompt begon zijn telefoon te rinkelen.    

            

 

Klik hier voor hoofdstuk 11b!

(c) Copyright Tom Betoek 2015-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.