'De Kleplijn' (roman), hoofdstuk 11c

Hieronder hoofdstuk 11c van de humoristische roman 'De Kleplijn'. Dit is het vervolg van hoofdstuk 11. Lees eerst hoofdstuk 1a t/m 11b, als je dat nog niet gedaan hebt. Veel plezier! Laat me weten wat je ervan vindt!

 

11c

Tracy bekeek Leo met glinsterende ogen, en zei: 'Héél goed, zoals je tegen Mike inging. Het werd tijd dat die jongen eens de waarheid hoorde...'

'Dank je,' zei Leo, en dronk zijn koffiebekertje leeg.

Tracy keek om zich heen, boog licht voorover, en zei: 'Ik heb een keer een doos koffiekoekjes van Mike gekocht, en ben daar goed ziek van geworden. Ze begonnen op een gegeven moment ook melig te smaken. Ze waren wél spotgoedkoop. Zeven euro negenennegentig voor een doos met zestien zakken. In de supermarkt betaal je minstens het dubbele...' Ze keek hem aan, en zei: 'Eet jij weleens koekjes?'

Leo dacht na, en zei: 'Alleen als ik op visite ben.'

'Dat is waar ook,' zei Tracy. 'Je moeder vertelde dat laatst. Ze zei dat je altijd een gevulde koek bij de koffie neemt als je bij ze op bezoek bent...'

Leo fronste zijn voorhoofd, en vroeg: 'Wanneer heeft ze je dat verteld?' Als het na het door hem ingestelde belverbod was geweest, zou hij haar morgen eens flink het vuur aan de schenen leggen.

Tracy dacht na, en zei: 'Dat weet ik niet meer... Ik weet wél dat ik graag met je moeder praat. Ze zit vol levenswijsheid. Mijn eigen moeder veel minder. Die hangt de hele dag maar voor de tv, en voert voor de rest geen klap uit. Ik zeg er weleens wat van, als ik bij haar op bezoek ben, maar dan gebaart ze meestal dat ik stil moet zijn, omdat er dan net een leuke videoclip op tv is. Maar ze vindt elke videoclip leuk... Dat is het probleem met haar: ze heeft totaal geen smaak...'

'Hoe heet ze?' vroeg Leo.

'Kitty. Kitty Lamshoofd-Brullemeyer. Mijn vader heet Bruno Lamshoofd. Hun huwelijk was een moetje. Althans, ze hebben zich, tijdens een vakantie op een cruiseschip, door een priester laten overhalen om te trouwen, nadat mijn moeder had ontdekt dat ze zwanger van mij was. Die priester wilde niet dat ik in ellende zou opgroeien. Ik ben die man nog steeds dankbaar, al krijg ik al een tijdje geen kerstpakketten meer van hem. Maar ja, zoiets houdt natuurlijk een keer op... Jammer is het wel, want omdat ik nu vaker met de taxi moet, hou ik per maand minder geld over om eten te kopen...' Ze keek naar de koffieautomaat, en zei: 'Over eten gesproken, jij nog koffie?'

'Nog eentje dan,' zei Leo.

Tracy liep naar de koffieautomaat, en tapte twee koffies. Eentje zette ze op Leo's bureau neer, om vervolgens weer te gaan zitten op haar plek. 'In principe drink ik zo weinig mogelijk koffie,' zei ze, 'behalve als ik op mijn werk ben...' Ze keek met toegeknepen ogen naar de koffieautomaat, vervolgens naar Leo, en zei: 'Zou Freddy soms drugs door het koffiepoeder doen?'

Leo fronste zijn voorhoofd, en zei: 'Waarom zou hij dat doen?'

Tracy haalde haar schouders op. 'Om wraak te nemen? Freddy heeft het niet gemakkelijk als klusjesman annex conciërge. Er is veel kritiek op hem...'

'Dat kan wel wezen, maar drugs door het koffiepoeder doen gaat wel erg ver. Daarbij zouden we dat dan toch ook moeten hebben gemerkt?'

Tracy blies in haar koffie, en zei: 'Misschien heb ik dat ook. Neem nu die angst van mij om over straat te gaan. Die komt toch niet zomaar uit de lucht vallen?'

Leo fronste zijn voorhoofd. 'In jouw geval wel. Je was toch aangevallen door een duif?'

'Ja, omdat ik bang was. Duiven kunnen dat ruiken. Ik was dus al bang vóórdat dat gebeurde...'

'Ja,' zei Leo, 'maar eerder zei je dat iedereen weleens bang is, dus dat hoeft niet per se aan de koffie te liggen...' Hij keek naar zijn koffiebekertje, vervolgens weer naar Tracy, en zei: 'Je wordt toch niet high van deze koffie, of wel soms?'

Tracy dacht na. 'Volgens mij niet... Maar misschien stopt Freddy er drugs in waar je niet high van wordt…?'

Leo fronste zijn voorhoofd, en zei: 'Wat heeft dat voor zin?' Hij keek haar streng aan, en zei: 'Je moet mensen niet vals beschuldigen, Tracy...'

Tracy sloeg haar ogen neer, en zei: 'Goed, Leo... Ik zal het niet meer doen...'

Leo trok zijn toetsenbord en muis naar zich toe, opende zijn webbrowser, en ging maar weer eens op zoek naar nieuw leesvoer, onderwijl zijn koffie drinkend.      

            

 

Klik hier voor hoofdstuk 11d!

(c) Copyright Tom Betoek 2015-heden. All rights reserved.

Iedere overeenkomst met bestaande personen, instanties of producten berust op toeval.